การให้ความคุ้มครองผู้บริโภคทางการเงินเป็นประเด็นที่หน่วยงานกำกับดูแลและผู้ประกอบธุรกิจภาคการเงินกำลังให้ความสำคัญ โดยเฉพาะในปัจจุบันที่การให้บริการทางการเงินและการลงทุนได้พัฒนาผลิตภัณฑ์และการให้บริการรูปแบบใหม่เป็นจำนวนมาก ทำให้มีความซับซ้อนและอาจสร้างความไม่เป็นธรรมให้แก่ผู้บริโภคที่ขาดความรู้ความเข้าในผลิตภัณฑ์และบริการอย่างดีพอ การให้ความคุ้มครองผู้บริโภคทางการเงินใน 3 ภาคส่วนที่สำคัญ ได้แก่ (1) ภาคธุรกิจสถาบันเงิน รวมถึงธุรกิจสินเชื่อและลิสซิ่ง ที่มีกฎหมายที่ให้ความคุ้มครองผู้ใช้บริการทางการเงิน อาทิ กฎหมายว่าด้วยธุรกิจสถาบันการเงิน โดยให้อำนาจธนาคารแห่งประเทศไทยในการกำหนดเกณฑ์ให้สถาบันการเงินปฏิบัติในเรื่องต่าง ๆ เช่น การรับฝากเงิน การกู้ยืมเงิน การลงทุน การให้สินเชื่อ การก่อภาระผูกพัน การทำนิติกรรมสัญญา การเปิดเผยข้อมูลลูกค้า และกฎหมายคุ้มครองผู้บริโภคที่เข้ามาเป็นกฎหมายอุดช่องว่างในกรณีที่ไม่มีกฎหมายกำกับดูแลโดยตรง โดยเข้ามากำกับดูแลด้านสัญญาและด้านการโฆษณา (2) ภาคธุรกิจประกันภัย มีการกำกับดูแลโดยสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ซึ่งเป็นหน่วยงานที่มีความเป็นอิสระและคล่องตัวเพื่อให้การกำกับดูแลการประกอบธุรกิจประกันภัยและการคุ้มครองสิทธิของผู้เอาประกันภัย ในด้านการกำกับดูแลพฤติกรรมทางการตลาด เช่น เรื่องการเปิดเผยข้อมูล แบบและข้อความกรมธรรม์ประกันภัย อัตราเบี้ยประกันภัย การกำหนดวิธีการออกและเสนอขายกรมธรรม์ประกันภัย การกำกับการโฆษณาของบริษัท (3) ภาคธุรกิจหลักทรัพย์ สำนักงานคณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์ในฐานะหน่วยงานกำกับดูแลผู้ประกอบธุรกิจหลักทรัพย์ ได้กำหนดหลักเกณฑ์เพื่อกำกับดูแลผู้ประกอบธุรกิจหลักทรัพย์และคุ้มครองผู้ลงทุน เช่น การเปิดเผยข้อมูล การป้องกันการกระทำที่ไม่เป็นธรรม การเก็บรักษาบัญชีและข้อมูลส่วนบุคคล ดังนั้น บุคลากรและผู้ที่ปฏิบัติงานในภาคธุรกิจการเงินจำเป็นต้องมีความรู้ ความเข้าใจทั้งด้านนโยบาย กฎหมาย เกณฑ์กำกับและแนวปฏิบัติที่จำเป็นในการกำกับดูแลการประกอบธุรกิจอย่างมีคุณภาพและเป็นธรรม เพื่อคุ้มครองลูกค้าและผู้ใช้บริการ
